beugeltjes – Wol van Pol

Vandaag was zo’n dag. Zo’n dag waar je je de hele week op hebt verheugd. Je hoeft niet te werken en je kinderen zijn naar school. Deze dag kun je alles doen wat je zou willen, er is niets wat je tegenhoudt… Maar dan….dan zie je de berg afwas op het aanrecht en 2 volle wasmanden en de vloer ziet er eigenlijk ook best ranzig uit… Moet je hond nu alwéér plassen?? En oh ja… de kippen van je ouders (zij zitten heerlijk in Griekenland) moet je loslaten en eten geven en de koffie is óók nog op dus supermarkt!! Oké oké, vliegensvlug vink je alles af omdat je anders onmogelijk kunt genieten van je vrije dag. En dan, jaaá daar is het moment dan eindelijk, jouw dag kan beginnen…. om half 2!! Nog 1,5 uur en dan gaat de school uit…

De Felixtrui (een foto zie je in mijn vorige stukje) die al eeuwen op m’n pennen staat gaat wederom vandaag niet afgehecht worden. Op één of andere manier lukt het steeds niet om ‘em af te maken. En met het humeur wat ik nu heb al helemaal niet. Toen ik hem voorbij zag komen op Instagram was ik verliefd! Deze ging ik voor mezelf breien en dat verliep best soepel tot het moment dat ik erachter kwam dat hij veel te klein was (baalbaal!). Omdat ik het zonde vond om helemaal opnieuw te beginnen zou ik verder breien en hier en daar iets aanpassen zodat één van mijn nichtjes hem kon dragen. Afgelopen maandag nam ik hem voor de 2e keer mee naar het bewuste nichtje om te passen. Nog maar 1,5 mouw…. !

Soms heb je van die projecten die niet zo voorspoedig gaan en dan is de zin om eraan te werken mijlenver weg. Zo ook bij deze trui waar ik eerder zo dolverliefd op was. Ondertussen kreeg ik allerlei leuke nieuwe ideeën en die ging ik ook uitvoeren (fout natuurlijk want zo komt die trui nooit af). Maar ach… Ik figuurzaagde schaapjes en haakte en breidde jasjes en sjaaltjes voor die schapen, ik borduurde iets en samen met zoonlief deed ik nog wat houtbewerking. Ik maakte ook nog een paar portemoneetjes (beugeltjes zijn verkrijgbaar in de webwinkel) en ondertussen wacht de Felixpullover geduldig. Nog steeds heeft ie 1 mouw te weinig. Trouwens heb ik ook ‘moeite’ met een 2e sok of handschoen. Ik zie er zó tegenop en soms is het dus zo erg dat een pareltje van een trui een verschrikking wordt en heul lang 1mouwig blijft….

Hieronder zie je de uitgewerkte ideetjes, zijn ze niet leuk?!